Sa artikulong ito, tatalakayin natin ang maikling buod ng “Kay Selya”, hango sa obra ni Francisco Baltazar na Florante at Laura. Bukod dito, malalaman mo rin ang mga mahahalagang pangyayari, sinu-sino ang mga tauhang nabanggit sa kabanata, ang tagpuan, mga talasalitaan, at ang mga mahahalagang aral o mensahe na mapupulot mo rito.
Related: Florante at Laura Buod ng Buong Kwento (Maikling Buod)
Mga Nilalaman
Kay Selya
Kung pagsaulan kong basahin sa isip,
ang nangakaraang araw ng pag-ibig,
may mahahagilap kayang natititik,
liban na kay Selyang namugad sa dibdib?
Yaong Selyang laging pinanganganiban,
baka makalimot sa pag-iibigan;
ang ikinalubog niring kapalaran,
sa lubhang malalim na karalitaan.
Makaligtaan ko kayang ‘di basahin,
nagdaang panahon ng suyuan namin?
kaniyang pagsintang ginugol sa akin,
at pinuhunan kong pagod at hilahil?
Lumipas ang araw na lubhang matamis,
at walang natira kundi ang pag-ibig,
tapat na pagsuyong lalagi sa dibdib,
hanggang sa libingan bangkay ko’y maidlip.
Ngayong namamanglaw sa pangungulila,
ang ginagawa kong pang-aliw sa dusa,
nagdaang panaho’y inaalaala,
sa iyong larawa’y ninitang ginhawa.
Sa larawang guhit ng sintang pinsel,
kusang inilimbag sa puso’t panimdim,
nag-iisang sanlang naiwan sa akin,
at ‘di mananakaw magpahanggang libing.
Ang kaluluwa ko’y kusang dumadalaw,
sa lansanga’t ngayong iyong niyapakan;
sa Ilog Beata’t Hilom na mababaw,
yaring aking puso’y laging lumiligaw.
Di mamakailang mupo ng panimdim,
sa puno ng manggang naraanan natin;
sa nagbiting bungang ibig mong pitasin,
ang ulilang sinta’y aking inaaliw.
Ang katauhan ko’y kusang nagtatalik,
sa buntung-hininga nang ika’y may sakit,
himutok ko noo’y inaaring-Langit,
Paraiso naman ang may tulong-silid.
Liniligawan ko ang iyong larawan,
sa Makating ilog na kinalagian;
binabakas ko rin sa masayang do’ngan,
yapak ng paa mo sa batong tuntungan.
Nagbabalik mandi’t parang hinahanap,
dito ang panahong masayang lumipas;
na kung maliligo’y sa tubig aagap,
nang hindi abutin ng tabsing sa dagat.
See also: Kaligirang Pangkasaysayan ng Florante at Laura
Florante at Laura Kay Selya (Maikling Buod)
Ang tula na “Kay Selya” ay nagpapahayag ng malalim na damdamin ng isang nagmamahal na iniwan ng kanyang minamahal. Ito’y isang pagpapahayag ng pagsisisi, pangungulila, at alaala ng nakaraan. Ang nagsasalaysay ay nagbabalik-tanaw sa masayang mga sandali ng kanilang pag-iibigan ni Selya, at patuloy niyang iniisip at inaalala ang mga masasayang alaala sa kabila ng kanilang paghihiwalay. Nagsusumikap siyang aliwin ang sarili sa pamamagitan ng paggunita sa mga dating tagpuan at pagkakataong kanilang pinagsaluhan, ngunit ang kanyang puso ay nananatiling puno ng kalungkutan at pangungulila.
See also: Florante at Laura Buod ng Bawat Kabanata 1-30 w/ Talasalitaan
Mga Mahahalagang Pangyayari
- Pagsasalaysay ng mga alaala ng pag-ibig nila ni Selya, partikular ang mga masayang araw na kanilang pinagsamahan.
- Pag-aalala sa paglimot ni Selya sa kanilang pagmamahalan at ang paghihirap ng damdamin ng nagsasalaysay dahil dito.
- Paghahanap ng aliw sa mga alaala ng kanilang dating mga tagpuan, tulad ng ilog at puno, na kanilang pinagdaanan noon.
- Pagpapahayag ng malalim na pangungulila at pagsisi sa pagkawala ng kanilang pag-iibigan.
- Patuloy na pagmamahal ng nagsasalaysay kahit pa tapos na ang kanilang relasyon, at ang pagtanggap na ang pag-ibig na ito’y mananatili hanggang sa kanyang libingan.
Mga Tauhan
- Nagsasalaysay (Nagmamahal) – Siya ay walang iba kundi ang sumulat na si Balagtas, na nagbabalik-tanaw sa kanyang pag-ibig kay Selya at ipinapahayag ang kanyang lungkot at pangungulila.
- Selya – Ang minamahal ng nagsasalaysay. Siya ang dahilan ng masayang alaala ng pag-ibig, ngunit tila lumimot o umalis na, na nagdudulot ng lungkot sa nagsasalaysay.
Read more: Florante at Laura Tauhan at mga Katangian ng Bawat Isa
Tagpuan
Ang tagpuan ng “Kay Selya” ay umiikot sa mga lugar na naging saksi sa pagmamahalan nina Balagtas at Selya, na inaalala ng makata sa kanyang malalim na pangungulila. Kabilang dito ang lansangan kung saan sila madalas maglakad, mga ilog ng Beata at Hilom na paborito nilang puntahan, ang puno ng mangga kung saan minsan ay nais ni Selyang pitasin ang isang bunga, at ang Makating Ilog kung saan inalala ni Balagtas ang yapak ni Selya sa mga batong kanyang tinuntungan.
Talasalitaan
- Karalitaan – Matinding kahirapan o kakulangan sa yaman.
- Tulong-silid – Isang silid na nagbibigay ng kaginhawaan o pahinga.
- Pagsaulan – Balikan o alalahanin.
- Namugad – Tumira o nanirahan.
- Panganganiban – Pag-aalalang baka may mangyaring masama.
- Hilahil – Mga paghihirap o pagsubok.
- Namamanglaw – Nalulungkot o nagdadalamhati.
- Ninita – Hinahanap o binabalik-balikan.
- Paninimdim – Pag-aalala o pagmumuni-muni.
- Do’ngan – Daungan o lugar kung saan nagpapahinga ang mga bangka.
Mga Aral o Mensahe
- Ang pag-ibig ay maaaring mag-iwan ng mga masakit na alaala kapag ito’y nagwakas, ngunit ang alaala ay nagiging bahagi ng ating pagkatao na hindi maaalis.
- Ang pagsasaalaala sa mga masayang alaala ay nagbibigay ng pansamantalang aliw sa panahon ng lungkot at pangungulila.
- Hindi lahat ng pagsusumikap at pagpapakasakit sa pag-ibig ay nagbubunga ng inaasahang kaligayahan, sapagkat ang tao’y may kanya-kanyang kapalaran.
- Ang tapat na pag-ibig ay nananatili sa puso kahit matapos ang pisikal na paghihiwalay, at maaaring dalhin ito hanggang sa kamatayan.
See also: Florante at Laura Sa Babasa Nito – Buod, Mga Tauhan, Aral, atbp.
At dito nagtatapos ang Florante at Laura – Kay Selya. Naging kapaki-pakinabang ba sa iyo ang araling ito? Kung oo ang iyong sagot, ibahagi mo din ito sa iyong mga kaklase at kaibigan para sila din ay matuto.
Samantala, maaari mo din itong i-share sa iyong mga social media account. I-click lamang ang share button na makikita sa iyong screen. Para sa karagdagang mga tanong tungkol sa ating aralin, mangyaring mag-iwan ng komento sa ibaba.