Florante at Laura Kabanata 12 – Buod, Mga Tauhan, Aral, atbp. • Noypi.com.ph

Sa artikulong ito, tatalakayin natin ang maikling buod ng “Batas ng Langit”, hango sa obra ni Francisco Baltazar na Florante at Laura. Bukod dito, malalaman mo rin ang mga mahahalagang pangyayari, sinu-sino ang mga tauhang nabanggit sa kabanata, ang tagpuan, mga talasalitaan, at ang mga mahahalagang aral o mensahe na mapupulot mo rito.

Mga Nilalaman

Batas ng Langit

Nang muling mamulat ay nagitlahanan,
Sino? Sa aba ko’t nasa Morong kamay!
ibig na iigtad ang lunong katawan,
nang hindi mangyari’y nagngalit na lamang.

Sagot ng gerero’y Huwag kang manganib,
sumapayapa ka’t mag-aliw ng dibdib;
ngayo’y ligtas ka na sa lahat ng sakit,
may kalong sa iyo ang nagtatangkilik.

Kung nasusuklam ka sa aking kandungan,
lason sa puso mo ang hindi binyagan;
nakukutya akong ‘di ka saklolohan,
sa iyong nasapit na napakarawal.

Ipinahayag ng pananamit mo,
taga-Albanya ka at ako’y Persiyano;
ikaw ay kaaway ng baya’t sekta ko,
sa lagay mo ngayo’y magkatoto tayo.

Moro ako’y lubos na taong may dibdib,
at nasasaklaw rin ng utos ng Langit;
dini sa puso ko’y kusang natititik,
natural na ley-ing sa aba’y mahapis.

Anong gagawin ko’y aking napakinggan,
ang iyong pagtaghoy na kalumbay-lumbay,
gapos na nakita’t pamumutiwanan,
ng dalawang ganid, ng bangis na tangan.

Nagbuntung-hininga itong abang kalong,
at sa umaaliw na Moro’y tumugon,
Kundi mo kinalag sa puno ng kahoy,
nalibing na ako sa tiyan ng leon.

Payapa na naman disin yaring dibdib,
napagkikilalang kaaway kang labis;
at ‘di binayaang nagkapatid-patid,
ang aking hiningang kamataya’t sakit.

Itong iyong awa’y ‘di ko hinahangad,
patayin mo ako’y siyang pitang habag;
‘di mo tanto yaring binabatang hirap,
na ang kamatayan ang buhay kong hanap.

Dito napahiyaw sa malaking hapis,
ang Morong may awa’t luha’y tumagistis;
siyang itinugon sa wikang narinig,
at sa panlulumo’y kusang napahilig.

Florante at Laura Kabanata 12 (Maikling Buod)

Ang tula na “Batas ng Langit” ay tungkol sa isang gererong Moro na sumagip sa isang gererong taga-Albanya mula sa tiyak na kamatayan sa kamay ng dalawang ganid o mabangis na leon. Bagaman magkaaway ang kanilang lahi at sekta, ipinakita ng Moro ang pagkakaroon ng puso at awa sa kapwa, saklaw ng “batas ng langit” na ang bawat tao ay may natural na utos na magmalasakit sa kapwa sa oras ng pangangailangan. Ang Albanyang gerero, kahit ligtas na, ay hindi lubos na masaya dahil sa kanyang mga nararamdamang hirap at kalungkutan.

Mga Mahahalagang Pangyayari

Sinagip ng gererong Moro ang Albanyang gerero mula sa tiyak na kamatayan sa kamay ng dalawang leon.
Nagising si Florante sa kandungan ni Aladin at nagalit nang makita kung sino ang nagligtas sa kanya.
Ipinaliwanag ng Moro ang kanyang ginawa, sinasabing ito ay dahil sa utos ng langit at natural na batas ng awa.
Nagbigay ng pasasalamat ang Albanyang gerero ngunit hindi siya masaya dahil sa kanyang kalagayan.
Ang Morong may pusong maawain ay nalungkot at nagpakita ng luha sa kanyang narinig.

Mga Tauhan

Florante – Isang mandirigma mula sa Albanya na iniligtas mula sa kamatayan ng isang kaaway na Moro. Bagaman ligtas, siya ay nagdaranas pa rin ng kalungkutan at pagdurusa.
Aladin – Isang Moro na bagaman itinuturing na kalaban ay nagligtas sa taga-Albanyang si Aladin dahil sa utos ng puso at ng batas ng langit, na nagdidikta ng awa at malasakit sa kapwa kahit sa kaaway.

Tagpuan

Ang tagpuan ng kabanata ay sa ilalim ng puno na matatagpuan sa isang madilim na gubat. Dito naganap ang pagsagip ng Moro sa Albanyang gerero mula sa dalawang leon. Ang puno ang nagsilbing tagpuan ng dalawang magkaibang lahi na pinagbuklod ng isang di-inaasahang pagkakataon ng awa.

Talasalitaan

Nagngalit – Nagalit nang matindi o nag-init ang damdamin.
Gerero – Isang mandirigma o sundalo.
Tangkilik – Suporta o pagkalinga.
Kalumbay-lumbay – Napakalungkot o malungkot na malungkot.
Nagbuntung-hininga – Nagpakawala ng malalim na hinga bilang tanda ng kalungkutan o pag-aalala.

Mga Aral o Mensahe

Kahit magkaaway sa lahi o pananampalataya, ang awa at malasakit ay likas na damdamin ng tao na nangingibabaw sa gitna ng panganib.
Ang pagkilala sa hirap at sakripisyo ng ibang tao ay mahalaga, at hindi laging nasusukat ang tagumpay sa pagkakamit ng kaligtasan kundi sa kaluwagan ng damdamin.
Ang tunay na pagkatao ay lumalabas sa oras ng krisis; ipinapakita ng Morong gerero na higit sa lahat, ang batas ng langit o likas na batas ng awa ang nangingibabaw sa bawat isa.

At dito nagtatapos ang ika-12 kabanata ng Florante at Laura – Batas ng Langit. Naging kapaki-pakinabang ba sa iyo ang araling ito? Kung oo ang iyong sagot, ibahagi mo din ito sa iyong mga kaklase at kaibigan para sila din ay matuto.

Samantala, maaari mo din itong i-share sa iyong mga social media account. I-click lamang ang share button na makikita sa iyong screen. Para sa karagdagang mga tanong tungkol sa ating aralin, mangyaring mag-iwan ng komento sa ibaba.