Florante at Laura Kabanata 23 – Buod, Mga Tauhan, Aral, atbp. • Noypi.com.ph

Sa artikulong ito, tatalakayin natin ang maikling buod ng “Pusong Umiibig”, hango sa obra ni Francisco Baltazar na Florante at Laura. Bukod dito, malalaman mo rin ang mga mahahalagang pangyayari, sinu-sino ang mga tauhang nabanggit sa kabanata, ang tagpuan, mga talasalitaan, at ang mga mahahalagang aral o mensahe na mapupulot mo rito.

Mga Nilalaman

Pusong Umiibig

Hindi ko makita ang patas na wika,
sa kaguluhan ko’t pagkawalandiwa,
nang makiumpok na’y ang aking salita,
anhin mang tuwirin ay nagkakalisya.

Nang malutas yaong pagsasalitaan,
ay wala na akong kamaharlikaan;
kaluluwa’y gulo’t puso’y nadadarang,
sa ningas ng sintang bago kong natikman.

Tatlong araw noong piniging ng hari,
sa palasyo real na sa yama’y bunyi,
ay ‘di nakausap ang punong pighati,
at inaasahang iluluwalhati.

Dito ko natikman ang lalong hinagpis,
higit sa dalitang naunang tiniis;
at hinulaan ko ang lahat ng sakit,
kung sa kahirapan mula sa pag-ibig.

Salamat at noong sa kinabukasan,
hukbo ko’y lalakad sa Krotonang Bayan,
sandaling pinalad na nakapanayam,
ang prinsesang nihag niring katauhan.

Ipinahahayag ko nang wikang mairog,
nang buntung-hininga, luha at himutok,
ang matinding sintang ikinalulunod,
magpahangga ngayon ng buhay kong kapos.

Ang pusong matibay ng himalang dikit,
nahambal sa aking malumbay na hibik;
dangan ang kanyang katutubong bait,
ay humadlang, disin sinta koy’ nabihis.

Nguni’y kung ang oo’y ‘di man binitiwan,
naliwanagan din sintang nadirimlan;
at sa pagpanaw ko ay pinabaunan,
ng may hiyang perlas na sa mata’y nukal.

Florante at Laura Kabanata 23 (Maikling Buod)

Ang tula ay naglalahad ng masalimuot na karanasan ng isang taong umiibig na puno ng pagkalito at pighati. Sa isang marangyang tatlong araw na piging sa palasyo ng hari, ang nagsasalaysay ay nakakaranas ng pagkalito sa kanyang mga damdamin at salita dahil sa bigat ng kanyang pag-ibig. Sa kabila ng kanyang mataas na kalagayan, naramdaman niya ang pagdurusa na dulot ng hindi matupad na pag-asa sa kanyang pagmamahal.

Sa isang bihirang pagkakataon, nakapanayam niya ang prinsesang kanyang iniibig, kung saan kanyang ipinahayag ang malalim na damdamin ng pag-ibig, hinanakit, at lungkot. Bagaman hindi natugunan ang kanyang pagmamahal, pinabaunan siya ng prinsesa ng isang simbolo ng pag-asa—mga luhang may kahulugan, na nagpapatunay na ang kanilang pagkikita ay may malalim na damdamin at hindi basta nalimutan. Ang kanyang pag-ibig ay nanatiling hindi ganap, ngunit nagkaroon siya ng kaluwagan ng damdamin mula sa prinsesa.

Mga Mahahalagang Pangyayari

Ang tauhan ay dumalo sa marangyang tatlong araw na piging sa palasyo ng hari, kung saan siya nakaranas ng pagkalito at labis na pighati dahil sa kanyang damdamin ng pag-ibig.
Habang nasa piging, naramdaman ng tauhan ang pagkasira ng kanyang loob at pagkalito sa kanyang mga damdamin at salita dahil sa bigat ng pag-ibig na hindi natutugunan.
Sa isang bihirang pagkakataon, nakapanayam niya ang prinsesang kanyang iniibig, na naging sanhi ng kanyang matinding pagdurusa at hinanakit.
Ipinahayag ng tauhan ang kanyang mga nadarama—pag-ibig, lungkot, at sakit ng damdamin—sa prinsesa sa pamamagitan ng pag-iyak at pagbuntung-hininga.
Bagaman hindi naibalik ng prinsesa ang kanyang pag-ibig, binigyan niya ang tauhan ng kaaliwan at pinabaunan ng luha bilang simbolo ng kanyang pagdamay at pang-unawa sa nadarama ng tauhan.
Umalis ang tauhan mula sa palasyo na may bahagyang kaluwagan sa kalooban, dala ang alaala ng kanyang pag-ibig at ang simbolikong pagbabalik ng damdamin ng prinsesa.

Mga Tauhan

Florante – Ang pangunahing tauhan na nakakaranas ng pagkalito at sakit ng damdamin dahil sa pag-ibig.
Prinsesa – Ang sinisinta ni Florante, na bagaman hindi kayang suklian ang kanyang pag-ibig, ay nagbigay ng kaaliwan at pag-asa.

Tagpuan

Ang tagpuan ay sa palasyo ng hari, kung saan naganap ang tatlong araw na piging at ang mga mahahalagang tagpo sa pagitan ng tauhan at ng prinsesa.

Talasalitaan

Pighati – Matinding kalungkutan o hinanakit.
Kaluluwa – Ang espiritu o damdamin ng isang tao.
Hinagpis – Sakit o kirot na dulot ng malalim na damdamin.
Lalakad – Papunta o magmamartsa, tumutukoy sa pagkilos patungo sa isang layunin.
Nukal – Nagmula o lumabas, karaniwang ginagamit sa mga luha o damdamin.

Mga Aral o Mensahe

Ang pag-ibig ay isang damdaming maaaring magdulot ng kaligayahan ngunit may kaakibat din na sakit at hinagpis.
Mahalaga ang pagkilala sa sarili at sa sariling damdamin, lalo na kapag ang puso ay nalilito at naguguluhan.
Sa kabila ng pagdurusa at pagkabigo sa pag-ibig, laging mayroong pag-asa at aral na makukuha mula sa karanasan na magpapatatag sa ating kalooban.

At dito nagtatapos ang ika-23 kabanata ng Florante at Laura – Pusong Umiibig. Naging kapaki-pakinabang ba sa iyo ang araling ito? Kung oo ang iyong sagot, ibahagi mo din ito sa iyong mga kaklase at kaibigan para sila din ay matuto.

Samantala, maaari mo din itong i-share sa iyong mga social media account. I-click lamang ang share button na makikita sa iyong screen. Para sa karagdagang mga tanong tungkol sa ating aralin, mangyaring mag-iwan ng komento sa ibaba.